وعده بازسازی ورزشگاه آزادی وعده‌ای تکراری است که هرازچندگاهی مطرح می‌شود، اما خیلی زود بدون هیچ نتیجه مثبتی به دست فراموشی سپرده می‌شود.
لزوم بازسازی ورزشگاه آزادی امری انکارناپذیر است که به امروز و دیروز برنمی‌گردد و سال‌هاست که مسئولان بدان تأکید دارند. با وجود این نه تنها هیچ اقدام قابل توجهی تا به امروز انجام نشده که اوضاع روز به روز بدتر هم می‌شود، به‌طوری‌که عدم رسیدگی اصولی به ورزشگاه آزادی، حالا ضرر این عدم رسیدگی به موقع، علاوه بر ساختمان ورزشگاه، دیگر ساکنان مجموعه ورزشی آزادی را نیز به چالش کشیده و این مسئله کاملاً مشهود و غیرقابل انکار است.
برای نمونه طی یک‌سال اخیر درست سه ساعت قبل از برگزاری مسابقات تیم‌های فوتبال استقلال، پرسپولیس و تیم ملی در ورزشگاه آزادی برق فدراسیون‌ها و پیست‌های ورزشی مستقر در این مجموعه و همچنین خوابگاه‌ها، سایت‌ها و پیست مسابقات و کمپ‌های تمرینی قطع شده و این قطعی تا دو ساعت بعد از پایان مسابقات ادامه دارد و از آنجا که پمپ‌های مجموعه با برق کار می‌کنند، در پی قطعی برق، آب مجموعه نیز قطع می‌شود و به تناوب در فصل تابستان وسایل سرمایشی و در زمستان دستگاه‌های گرمایشی از کار می‌افتند و این مسئله علاوه بر فدراسیون‌ها و کمپ‌های تمرینی، ورزشکاران را هم با چالش مواجه می‌کند.
مشکلات ناشی از عدم بازسازی و رسیدگی به‌موقع سال‌هاست که موجب آزار و اذیت ساکنان این مجموعه ورزشی بزرگ شده و هرازچندگاهی نگا‌ه‌ها را به خود جلب و مسئولان را ناچار به واکنش می‌کند، اما هیچ یک از این واکنش‌ها تا به امروز نتیجه درخور توجهی در پی نداشته که اگر داشت، فدراسیون‌ها، کمپ‌های تمرینی، خوابگاه‌ها و ورزشکاران در پی برگزاری یک مسابقه فوتبال با پنج ساعت قطعی آب و برق و همچنین وسایل گرمایشی و سرمایشی دست و پنجه نرم نمی‌کردند.
هفت سال پیش بود که طباطبایی، مدیر وقت مجموعه ورزشی آزادی مدعی شد با اقدامات انجام شده، این مجموعه ۵۰ سال جوان‌تر شده و ۵۰ سال دیگر می‌توان از آن استفاده کرد، اما به‌رغم تمام ادعا‌هایی که در خصوص سبک‌سازی، مقاوم‌سازی و بهسازی آن با صرف زمانی بسیار طولانی، تغییرات شگرفی مشاهده نشد، به‌طوری‌که یک‌سال بعد سلطانی‌فر، وزیر وقت ورزش در واکنش به روند طولانی بازسازی با تأکید به این مهم که مجموعه ورزشی آزادی سرمایه ملی است، مدعی شد شخصاً روند بازسازی ورزشگاه آزادی را تحت نظر دارد، اما نظارت شخص وزیر هم تأثیر قابل‌توجهی در روند بازسازی این مجموعه ورزشی نداشت.
دو سال قبل بار دیگر بحث بازسازی این مجموعه ورزشی بر سر زبان‌ها افتاد. آن زمان عاصم یوسفی که مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی بود، مدعی شد ترمیم و بازسازی ورزشگاه آزادی نیاز به ۷۰۰ میلیارد تومان اعتبار دارد تا به شکل مطلوب دربیاید. شاید هم به دلیل همین درشت بودن رقم روند بازسازی آنقدر طولانی شد که امروز همچنان یکی از بحث‌های فوتبال ایران است.
بحثی که کیومرث هاشمی نیز گریزی به آن زده است. وزیر ورزش و جوانان اواخر اسفند‌ماه سال گذشته از اختصاص بودجه هزار میلیارد تومانی برای بازسازی مجموعه ورزشگاه آزادی خبر داد، اما با گذشت چیزی حدود یک ماه از وعده کیومرث هاشمی، مشکلات مجموعه نه‌تن‌ها همچنان به قوت خود باقی است، بلکه علاوه بر قطعی آب و برق مجموعه هنگام برگزاری مسابقات فوتبال، پمپ مجموعه نیز هرازچندگاهی از کار می‌افتد تا ساکنان این مجموعه وسیع علاوه بر زمان برگزاری مسابقات فوتبال، در زمان‌های دیگر نیز با قطعی آب و البته ملزومات وابسته به آن مواجه شوند. این در حالی است که آقایان مسئول همواره از بازسازی مجموعه ورزشی آزادی و در نظر گرفتن بودجه‌های کلان برای آن و نظارت‌های دقیق روی این مهم خبر می‌دهند، اما با وجود تمام مانور‌های انجام شده، هنوز هیچ اقدام قابل توجهی که اندکی از مشکلات ساکنان این مجموعه را کم کند، مشاهده نشده است!
